در آغاز سال ۱۹۸۵، سینماگر شیلیایی، میگل لیتین ــ که نامش در فهرست پنج هزار تبعیدی شیلیایی است که ورودشان به کشور اکیداً ممنوع است ــ پنهانی وارد شیلی شد و شش هفته در این کشور بود و در این مدت توانست بیش از سی‌ودوهزار متر فیلم درباره‌ی واقعیت زندگی کشورش، دوازده سال پس از دیکتاتوری نظامی، تهیه کند. لیتین، پس از تغییر قیافه، تغییر شیوه‌ی پوشش و گفتار، با دردست‌داشتن اوراق هویت جعلی و به کمک سازمان‌های دموکراتیک مخفی و زیر حمایت آن‌ها، در این مدت سراسر خاک شیلی را درنوردید و حتی به داخل دیوارهای کاخ ریاست جمهوری راه یافت و . . . (از پیش‌گفتار کتاب)